مزوتراپی عبارت است از وارد کردن گروهی از مواد فعال بیولوژیک با سوزن های بسیار ریز، به داخل پوست. این مواد می توانند شامل انواع ویتامین ها دارو ( مانند ماینوکسیدیل ) یا فاکتورهای رشد ( مانند فاکتورهای رشد انسولینی) باشند.

ممکن است در دوران بارداری از درخشندگی و پرپشتی موهایتان هیجان‌زده شوید. در این زمان موها غیر از کمی خشکی (که آن هم با چند قطره نرم‌کننده حل می‌شود) هیچ مشکلی ندارند. شاید به خودتان بگویید «آخ جون بالاخره موهایم جانی گرفت». اما بعد از زایمان ناگهان اوضاع برعکس می‌شود. تعجب می‌کنید، حتی شوکه می‌شوید وقتی می‌بینید موهایتان دسته دسته می‌ریزد. این نوشته را بخوانید تا با راه‌های درمان ریزش مو در دوران شیردهی آشنا شوید.

نه، قرار نیست کچل شوید. این دوره‌ موقتی است. طی چرخه‌ی طبیعی رشد موها، ریزش مو روزانه اتفاق می‌افتد اما در دوران بارداری، به دلیل افزایش سطح استروژن بدن، مو در مرحله‌ی رشد (یا «استراحت») باقی می‌ماند. به‌این ترتیب موهایی که در حالت عادی می‌ریختند، روی سر می‌مانند، به همین دلیل موها پرپشت‌تر می‌شوند. بعد از زایمان با کاهش سطح استروژن، تمام موهایی که در مرحله‌ی استراحت بودند، شروع به ریزش می‌کنند. دکتر «جوآن استون» (Joanne Stone)، متخصص جراحی زنان در مرکز درمانی «مانت سینای» (Mount Sinai) در نیویورک می‌گوید، ریزش مو در ماه سوم یا چهارم بعد از بارداری شروع می‌شود و در ماه ششم به پایان می‌رسد. هرچند برخی از زنان می‌گویند این روند در مورد آنها تا یک‌ سال هم طول کشیده است. این ریزش موی موقتی به معنی سوءتغذیه یا کمبود ویتامین بدن نیست و کاملا دلایل هورمونی دارد.

گاهی موی تمام سر دچار ریزش می‌شود. یا ممکن است وقتی زیر دوش هستید یا موهای خود را شانه می‌کنید دسته دسته بریزند. معمولا موهای جلوی پیشانی می‌ریزد به همین دلیل موها از جلو بسیار کم‌پشت می‌شوند و حتی به نظر می‌رسد فرد دارد طاس می‌شود.

همان‌طور که گفتیم این مرحله، موقتی است و همه چیز مثل قبل خواهد شد. فقط باید صبور باشید تا این دوره‌ بگذرد. برای اینکه در این دوره موها بهتر به نظر برسند، نکاتی را که در ادامه می‌آید، مطالعه کنید.

۶ نکته‌ی مفید

برای حفظ زیبایی ظاهری موهایتان در این دوره، به توصیه‌های زیر دقت کنید.

۱. مدل موی جدیدی انتخاب کنید

اولین و مهم‌ترین نکته، مراجعه به آرایشگری حرفه‌ای و مشورت با اوست. شاید وقت آن باشد که مدل موهای خود را عوض کنید تا موهای کم‌پشت جلوی سر را بپوشانید. اگر قبلا موهایتان بلند بود یا آن را تکه‌ای کوتاه کرده بودید به شکلی که بلندی بخشی از آن در جلو تا چانه‌تان می‌رسید، شاید حالا بهتر باشد این تکه‌ها را کوتاه‌تر کنید تا با چتری‌های بلندتان دور صورت‌ را بپوشانید. متخصصین مد معتقدند کوتاه کردن موی جلوی سر فکر خوبی است. چترهای مدل برژیت باردو، هنرپیشه‌ی فرانسوی که در میانه کوتاه‌تر و در کناره‌ها بلندتر بود می‌تواند عالی باشد. تکه‌ای کوتاه کردن موهای کل سر نیز باعث می‌شود موها پرپشت به نظر برسند.

۲. موهایتان را مرطوب نگه دارید

استفاده از محصولات مناسب نیز می‌تواند موها را پرپشت‌تر نشان دهد. یک حجم‌دهنده‌ی مو بخرید و همیشه بعد از شامپو زدن از نرم‌کننده استفاده کنید، یا مرطوب‌کننده‌‌های مو که نیاز به آبکشی ندارند به کار ببرید.

۳. موهایتان را رنگ کنید

استفاده ار بعضی رنگ‌ها یکی از بهترین راه‌ها برای پرپشت نشان دادن موهاست. اگر حس می‌کنید خط رویش موهایتان عقب رفته و رنگ موهایتان هم تیره است، هایلایت کردن جلوی موها مثل پوششی برای این قسمت عمل می‌کند. می‌توانید از شامپوهای براق‌کننده نیز برای درخشان کردن موهایتان استفاده کنید.

۴. فرق خود را عوض کنید

اگر تا حالا فرق وسط باز می‌کردید می‌توانید از این به بعد فرق کج بگیرید تا موهای نازک و کم‌پشت شقیقه‌ را بپوشانید.

۵. به موهایتان حالت بدهید

موهای ساده و صاف، کم‌پشت‌تر به نظر می‌رسند. اگر معمولا فر یا جعد موهای خود را صاف می‌کنید، حالا وقت آن است که بگذارید موهایتان حالت خود را داشته باشد. اگر هم موهایتان صاف است، با بابلیس و بیگودی به آن حالت دهید.

۶. موها را بیارایید

هدبند، روسری و دستمال‌سرهای زیبا و گلدار یکی از راه‌های جذاب برای مخفی کردن موهای ریخته شده هستند.

یادتان باشد تمام این موارد را فقط برای این گفتیم که به شما ایده بدهیم. خودتان هم می‌توانید با کمی خلاقیت موهایتان را زیباتر از قبل نشان دهید. اگر هم سؤالی درباره‌ی سلامت موهای خود یا اطرافیان‌تان داشتید بهتر است با پزشک مشورت کنید.

ریزش مو چیز عجیب‌و‌غریبی نیست. ریزش تعدادی مو بعد از حمام، سشوار کردن یا موقع شانه‌ زدن اشکالی ندارد و کاملا هم طبیعی است. دکتر فرانچسکا فاسکو (Francesca Fusco)، متخصص مو می‌گوید: «هر انسان به‌طور میانگین روزانه ۵۰ تا ۱۰۰ تار مو از دست می‌دهد. مو چرخه‌ی طبیعی خود را طی می‌کند و تار موی جدید جایگزین می‌شود.» ولی دلیل ریزش مو همیشه این نیست، ریزش موها ممکن است نشان‌دهنده‌ی یک مشکل پزشکی باشد که به معاینه و احتمالا درمان احتیاج دارد. بیایید این متن را بخوانیم تا با ۹ علت ریزش مو و راه‌های جلوگیری از ریزش مو آشنا شویم.

۱. تلوژِن اِفلوویوم

تلوژن افلوویوم پدیده‌ای است که بعد از بارداری، جراحی‌های مهم، کاهش وزن شدید یا استرس زیاد اتفاق می‌افتد و باعث می‌شود که روزانه موقع حمام، سشوار کردن و شانه زدن، تعداد زیادی مو از دست بدهید. این پدیده می‌تواند از عوارض جانبی مصرف داروهای ضدافسردگی، بتابلوکرها یا داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی باشد. در مدت ابتلا به تلوژن افلوویوم، مو سریع‌تر از حد طبیعی از فاز «رشد» به فاز «استراحت» حرکت می‌کند و بعد از آن وارد فاز «ریزش» می‌شود.

نشانه‌ها: خانم‌ها معمولا ۳ تا ۶ هفته بعد از گذراندن یک حادثه‌ی پردغدغه، تلوژن افلوویوم را تجربه می‌کنند و در شدیدترین حالت ممکن است به اندازه‌ی یک مشت مو از دست بدهند.

روش تشخیص: آزمایش خاصی برای تشخیص این پدیده وجود ندارد، اما احتمالا پزشک‌تان سؤالاتی درمورد اتفاق‌های اخیر زندگی‌تان می‌پرسد و به برجستگی‌های به شکل باتوم روی پیاز موهایتان توجه می‌کند. این برجستگی‌ها نشان می‌دهند که موی شما چرخه‌ی کامل رشد را طی کرده، اما به‌خاطر استرس، این چرخه، سرعت زیادی داشته است.

کارهایی که می‌توانید انجام بدهید: در موارد خاص مثل بارداری یا عمل جراحی باید صبر کنید تا دوره‌ی ریزش تمام شود. اگر ریزش به‌خاطر داروهایتان است با پزشک‌تان صحبت کنید تا دُز دارو را پایین بیاورد یا دارویتان را عوض کند. اگر هم علت ریزش مو استرس باشد، باید نگرانی‌هایتان را کم کنید.

۲. ریزش موی ارثی

آلوپسی آندوژنتیک یا همان ریزش موی ارثی، مهم‌ترین دلیل ریزش مو است. این ژن را ممکن است از طرف خانواده‌ی مادری یا پدری به ارث ببرید و اگر هردوی آنها ریزش مو داشته باشند، احتمال اینکه شما هم این پدیده را تجربه کنید بیشتر می‌شود.

علایم: دکتر پاملا جاکوبوویچ (Pamela Jakubowicz)، متخصص پوست، می‌گوید که موهای جلوی سرِ زنانی که ریزش موی ارثی دارند، نازک می‌شود. این مشکل بسیار آرام پیشرفت می‌کند و ممکن است حتی در سن ۲۰ سالگی هم شروع شود. اگر مادرتان این مشکل را داشته باشد بیشتر در معرض آسیب هستید. در برخی موارد این ریزش ممکن است گسترش یابد و کل پوست سرتان را در بر بگیرد.

کارهایی که می‌توانید انجام بدهید: اگر محلول ماینوکسیدیل (روگین) را روزی دوبار روی سرتان بمالید، می‌توانید سرعت ریزش موهایتان را کم کنید. این دارو برای مردان و زنان مناسب است اما زنان باید از یک محلول ضعیف‌تر استفاده کنند تا دچار عوارض جانبی آن نشوند. خانم‌ها در دوران بارداری و شیردهی هم نباید از این محلول استفاده کنند. فیناستراید هم که یک داروی خوراکی است، می‌تواند یک راه‌حل خوب برای آقایان باشد.

۳. کم‌کاری تیروئید

میلیون‌ها نفر، که اغلب‌شان خانم‌ها هستند، مشکل تیروئید دارند. تیروئید هورمونی است که متابولیسم، ضربان قلب و مزاج را کنترل می‌کند و وقتی ترشح این هورمون در بدن‌تان خیلی کم باشد شما به بیماری هیپوتیروئید یا کم‌کاری تیروئید مبتلا می‌شوید. برعکس، اگر بدن‌تان مقدار زیادی تیروئید ترشح کند به بیماری هایپرتیروئید یا پرکاری تیروئید مبتلا می‌شوید. هورمون تیروئید بر همه‌چیز تأثیر می‌گذارد از سرعت متابولیسم پایه، سرعتی که بدن‌تان اکسیژن و انرژی را برای عملکردش مصرف می‌کند تا رشد مو، پوست و ناخن. اگر میزان ترشح این هورمون کم یا زیاد باشد در عملکرد بدن‌تان تغییراتی رخ می‌دهد.

نشانه‌ها: کم‌کاری تیروئید نشانه‌های زیادی دارد مثل: چاقی مزمن و بی‌دلیل، خستگی، یبوست، افسردگی و دشواری تمرکز. به‌علاوه پوست، مو و ناخن آسیب‌پذیرتر می‌شوند و به‌سادگی می‌شکنند. دکتر تئودور سی. فریدمن (Theodore C. Friedman)، مدیر قسمت غدد درون‌ریز، متابولیسم و داروهای مولکولی دانشگاه چارلز درو (Charles Drew) و یکی از نویسنده‌های کتاب «راهنمای کامل بیماری‌های تیروئیدی»، می‌گوید که این بیماری در خانم‌ها رایج‌تر است. حدود ۵ درصد مردم آمریکا این مشکل را دارند اما آمار زنان مبتلا به این بیماری ۱۰ برابر است.

کم‌کاری تیروئید می‌تواند باعث کاهش وزن بی‌دلیل، تپش قلب، عصبانیت، کج‌خلقی، اسهال، پوست مرطوب، ضعف عضلات و ظاهر مبهوت چشم‌ها شود و اگر سرعت متابولیسم زیاد شود ریزش مو را هم تجربه خواهید کرد. به‌طور کلی آمارها نشان می‌دهند کم‌کاری تیروئید کم‌تر از پرکاری تیروئید مشاهده می‌شود.

روش آزمایش: غده‌ی هیپوفیز، تیروئید را تحریک می‌کند تا هورمون تیروئید ترشح کند. ‌آزمایش خون میزان هورمون تیروئیدِ در گردش را اندازه می‌گیرد. سطح بالای هورمون نشان‌دهنده‌ی پُرکاری تیروئید و سطح پایین آن هم نشان‌دهنده‌ی کم‌کاری تیروئید است.

کارهایی که می‌توانید انجام بدهید: پزشک‌تان ممکن است داروهای کنترل‌کننده‌ی هورمون تیروئید را تجویز کند تا سطح آن به حد طبیعی برگردد. ممکن است برای تشخیص دُز مناسب، تست تی‌اس‌اچ هم انجام بدهید.

۴. لوپوس

لوپوس یک بیماری خودایمن مزمن است که باعث می‌شود سیستم ایمنی بدن به بافت‌های سالم حمله کند. حدود یک و نیم میلیون نفر این مشکل را دارند و احتمال ابتلای زنان به این بیماری در سنین فرزندآوری بیشتر است.

نشانه‌ها: دکتر آرتور وینستین (Arthur Weinstein)، مدیر بخش روماتولوژی بیمارستان مرکزی واشنگتن، می‌گوید: «معمولا لوپوس باعث خستگی شدید، سردرد، زخم دهان و مفاصل دردناک و متورم می‌شود. خیلی از مردم حساسیت و التهاب پوستی را روی برآمدگی بینی‌شان تجربه می‌کنند و نسبت به خورشید حساس‌تر می‌شوند. دیگر نشانه‌ها شامل تب، ورم دست و پا و اطراف چشم، درد قفسه‌ی سینه و کم‌خونی می‌شود، این بیماری می‌تواند علت ریزش شدید مو هم باشد که ممکن است به شکل ملایم بروز کند و موقع حمام یا شانه‌زدن موها رخ بدهد یا اینکه کمی شدیدتر باشد و با ریزش موی دسته‌ای و التهاب پوست سر همراه شود.» چون این نشانه‌ها در خیلی بیماری‌های دیگر هم مشاهده می‌شوند، به لوپوس «مقلد بزرگ» هم می‌گویند.

روش تشخیص: متخصص روماتولوژی، مفاصل و بقیه‌ی بافت‌هایتان را برای پیدا کردن نشانه‌های التهاب مثل حرارت، درد، ورم و سرخی بررسی می‌کند. آزمایش خون برای اندازه‌گیری سطح آنتی‌بادی‌های ضدهسته‌ای هم می‌تواند به تشخیص لوپوس کمک کند. همچنین دکتر وینستین می‌گوید که دانشکده‌ی روماتولوژی آمریکا ۱۱ شاخص را برای تشخیص لوپوس معرفی کرده است که داشتن ۴ تا از آنها نشان‌دهنده‌ی ابتلا به این بیماری است. هرچند وجود شاخص‌های کمتر همراه با بافت‌برداری پوست، می‌تواند نشان‌دهنده‌ی این بیماری باشد.

کارهایی که می‌توانید انجام بدهید: اگر ریزش موهایتان همراه با درد مفاصل، خستگی و دیگر نشانه‌های لوپوس است به یک متخصص روماتولوژی مراجعه کنید. این بیماری با داروهای خوراکی مثل پردنیزون (Prednisone) قابل درمان است. اگر خارش پوستی هم دارید باید به متخصص پوست مراجعه کنید تا برای‌تان یک کِرِم موضعی تجویز کند.

۵. کمبود آهن

زنانی که در دوران عادت ماهانه خون‌ریزی زیادی دارند یا به اندازه‌ی کافی مواد غذایی خون ساز مصرف نمی‌کنند، ممکن است دچار کمبود آهن شوند. کمبود آهن زمانی اتفاق می‌افتد که خون به اندازه‌ی کافی گلبول قرمز نداشته باشد. گلبول‌های قرمز وظیفه‌ی اکسیژن‌رسانی به سلول‌ها را به‌عهده دارند تا انرژی‌شان تأمین شود.

نشانه‌ها: کمبود آهن باعث خستگی شدید، ضعف و رنگ‌پریدگی می‌شود. همچنین ممکن است سردرد، مشکل در تمرکز، سردی دست و پا و ریزش مو هم داشته باشید. اگر حرکت سنگین و شدیدی هم انجام بدهید نفس‌تان می‌گیرد.

روش تشخیص: برای تشخیص کم‌خونی معمولا مقدار فریتین را اندازه‌گیری می‌کنند، این پروتئین آهن را در بدن‌تان ذخیره می‌کند. ممکن است پزشک‌تان سطح هماتوکریت خون‌تان را هم بررسی کند. این تست نشان می‌دهد که چه میزان از خون‌تان از گلبول قرمز ساخته شده است.

کارهایی که می‌توانید انجام بدهید: مواد غذایی حاوی آهن مثل گوشت، ماهی، سبزیجات، غلاتِ غنی‌شده و لوبیا مصرف کنید. اگر در کنار این غذاها از منابع ویتامین C هم استفاده کنید بهتر است چون به جذب بیشتر آهن کمک می‌کنند. زنها به روزی ۱۸ میلی‌گرم آهن احتیاج دارند که این عدد بعد از یائسگی به ۸ میلی‌گرم می‌رسد. با پزشک‌تان مشورت کنید تا اگر لازم است از مکمل‌های آهن استفاده کنید. دکتر فاسکو می‌گوید که می‌توانید از مکمل‌های مخصوص ریزش مو هم استفاده کنید. مواد تشکیل‌دهنده‌ی اصلی این مکمل‌ها ممکن است شامل بیوتین، سیلیس، السیستین و آهن باشند.

۶. سندروم تخمدان پلی‌کیستیک

زنان بسیاری از سندروم تخمدان پلی‌کیستیک رنج می‌برند. این بیماری که می‌تواند از سن ۱۱ سالگی شروع شود به‌دلیل نامتعادل بودن هورمون‌ها اتفاق می‌افتد. در این بیماری، تخمدان، هورمون مردانه را بیشتر از حد طبیعی ترشح می‌کند. این سندروم اغلب باعث ناباروری می‌شود.

نشانه‌ها: سندروم تخمدان پلی‌کیستیک باعث رشد موی صورت، عادت ماهانه‌ی نامنظم، جوش و کیست در تخمدان می‌شود. دکتر فاسکو می‌گوید: «با اینکه ریزش موی سرتان خیلی زیاد می‌شود، اما موهای بیشتری در سایر اعضای بدن‌تان می‌روید.»

روش تشخیص: ممکن است پزشک‌تان برای‌تان آزمایش خون بنویسد تا سطح تستوسترون و دهیدرو‌اپی‌اندروسترون (یکی از محصولات جانبی تستوسترون) را بررسی کند.

کارهایی که می‌توانید انجام بدهید: اغلب سندروم‌های تخمدان پلی‌کیستیک با قرص‌های ضدبارداری درمان می‌شوند. این قرص‌ها حاوی آنتی‌آندروژن هستند که از ترشح تستوسترون جلوگیری می‌کنند. اگر نمی‌توانید از این قرص‌ها استفاده کنید، احتمالا پزشک‌تان اسپیرونولاکتون تجویز می‌کند که عملکرد مشابهی دارد. کم کردن وزن هم می‌تواند به کاهش آثار هورمون‌های مردانه کمک کند.

۷. بیماری‌های پوستی سر

پوست سر ناسالم می‌تواند التهاب پوستی ایجاد کند که رشد مو را با مشکل مواجه می‌کند. بیماری‌های پوستی که به ریزش مو منجر می‌شوند شامل درماتیت سبورئیک (شوره)، پسوریازیس و عفونت‌های قارچی مانند رینگ‌وُرم هستند.

نشانه‌ها: دکتر جاکوبوویچ می‌گوید: «درماتیت سبورتئیک باعث ریزش پوسته‌ی سر می‌شود، پس می‌توانید پوسته‌های چرب و زرد را روی شانه‌هایتان یا در موهایتان ببینید. شوره می‌تواند در اثر مخمری به نام مالاسزیا، تغییرات هورمونی یا چربی زیاد پوست سر باشد. پسوریازیس یک بیماری خودایمن است که باعث تعویض بیش از حد سلول‌های پوست سر می‌شود و یک لایه‌ی ضخیم سفید روی پوست سر ایجاد می‌کند که اگر کنده شود، ممکن است باعث خون‌ریزی شود. عفونت قارچی هم در اثر تماس با یک فرد یا حیوانِ مبتلا به‌وجود می‌آید، باعث ایجاد قرمزی روی پوست سر می‌شود و می‌تواند به تمام نقاط آن گسترش یابد.»

روش تشخیص: آزمایش فیزیکی پوست سر می‌تواند در تشخیص نوع بیماری کمک کند. کِشت میکروب‌های قارچی و بافت‌برداری از پوسته‌ی سر احتمالا نشان‌دهنده‌ی رینگ‌ورم هستند.

کارهایی که می‌توانید انجام بدهید: هرکدام از این بیماری‌ها روش درمان خاص خود را دارند: شامپو برای درمان شوره، دارو یا نوردرمانی برای پسوریازیس و داروهای ضدقارچ خوراکی برای رینگ‌ورم درمان‌های مرسومی هستند.

۸. طاسی منطقه‌ای

طاسی منطقه‌ای یا آلوپسی آره‌آتا یک بیماری خودایمن است که در آن سیستم ایمنی بدن به فولیکول‌های مو حمله می‌کند. ۴٫۷ میلیون نفر در آمریکا از این بیماری رنج می‌برند و به نسبت مساوی در مردان و زنان رواج دارد. دلیلش ناشناخته است اما ممکن است با استرس و بیماری شروع شود.

نشانه‌ها: این بیماری می‌تواند در ۳ حالت رخ بدهد. دکتر فاسکو می‌گوید که آلوپسی آره‌آتا معمولا باعث تکه‌های صاف و دایره‌ای طاسی پوست سر، ابرو و پاها می‌شود. کل ریزش موی سر را آلوپسی توتالیس (طاسی کامل) می‌گویند و ریزش موی سایر نقاط بدن آلوپسی یونیورسالیس نام دارد. دکتر فاسکو می‌گوید: «بعضی بیماران می‌گویند قبل از اینکه ناحیه‌ای از بدن‌شان بی‌مو شود چیزی شبیه مور‌مور یا سوزش در آن قسمت حس می‌کردند.»

روش تشخیص: مشاهده‌ی الگوی ریزش مو و آزمایش خون برای بررسی میزان ذخیره‌ی آهن و آزمایش‌های هورمونی، می‌توانند در تشخیص این بیماری کمک کنند.

کارهایی که می‌توانید انجام بدهید: دکتر فاسکو می‌گوید: «بیماری آلوپسی آره‌آتا معمولا با کورتیکواستروئید موضعی درمان می‌شود.» در بعضی موارد ماینوکسیدیل (روگین) می‌تواند مشکل را حل کند. کم کردن اضطراب هم خیلی اهمیت دارد.

۹. مدل دادن بیش از حد موها

استفاده‌ی بیش از حد از شامپو، مدل دادن و رنگ کردن زیاد می‌تواند به موهای شما آسیب برساند. گرما و مواد شیمیایی مو را ضعیف می‌کنند و باعث شکنندگی و ریزش مو می‌شوند. معمولا ترکیب مواردی مثل کراتینه، رنگ و سشوار کردن علت ریزش مو و آسیب به آن است.

نشانه‌ها: اگر علت ریزش مو آسیب خارجی ناشی از مدل دادن به آن باشد، مو به‌سادگی می‌شکند و برآمدگی‌های باتوم‌شکل را نمی‌توانید روی ریشه‌اش ببینید.

روش تشخیص: دکتر جاکوبوویچ یک روش خاص دارد، او حدود ۵۰ تار مو را به آرامی می‌کِشد و به‌دنبال برجستگی‌های باتوم‌شکل روی پیاز مو می‌گردد.

کارهایی که می‌توانید انجام بدهید: از دستگاه‌هایی که گرمای زیادی تولید می‌کنند برای مدل دادن به موهایتان استفاده نکنید. درجه‌ی سشوارتان را روی خنک یا متوسط تنظیم کنید و تماس با سطوح فلزی را به حداقل برسانید. موهایتان را با بیش از دو درجه اختلاف نسبت به رنگ اصلی‌شان رنگ نکنید، چون هرچه اختلاف رنگ بیشتر باشد باید از رنگ موی بیشتری استفاده کنید که باعث شکستن و آسیب به مو می‌شود. اگر از ژل یا اسپری مو استفاده می‌کنید، قبل از خشک شدن مو، آن را شانه بزنید در غیر این‌ صورت موهایتان سفت و حرکت شانه در آن سخت می‌شود و راحت‌تر می‌شکند. شرایط موهایتان فقط در ظاهر شما تأثیر ندارد بلکه نشان‌دهنده‌ی سلامتی‌تان هم هست. اگر ریزش مو دارید حتما به متخصص پوست و مو مراجعه کنید.

ریزش مو مشکلی است که این روزها خیلی‌ها ، به‌ویژه نوجوانان را درگیر کرده و باعث خجالت آنها در موقعیت‌های مختلف شده است. ریزش مو زمانی رخ می‌دهد که عاملی از رشد مو جلوگیری و ریزش یا تخریب موها را بیشتر کند. اگر رشد موهای شما متوقف شده است، تا زمانی که دلیل اصلی آن را پیدا نکنید قادر به متوقف کردنش نخواهید بود. عواملی که می‌توانند منجر به ریزش مو در دوران نوجوانی شوند شامل استرس، کوتاهی در مراقبت از موها یا بیماری‌های مختلف هستند.

پیدا کردن علت ریزش مو

۱. با آرایشگرتان درمورد مدل‌ها و روش‌های حالت دادن مو مشورت کنید

بعضی از عوامل شیمیایی می‌توانند باعث ریزش یا شکستن موها شوند که شامل دکلره و رنگ کردن، صاف کردن و فر کردن دائمی موهاست. گرمای حاصل از اتوهای مو یا سشوار نیز می‌تواند از عوامل ریزش مو باشد. مدل‌های مویی که موجب کشیدن شدید موهای شما می‌شوند نیز می‌توانند باعث بروز ریزش موی کششی (traction alopecia) شوند که به معنای تخریب تدریجی فولیکول‌های موست. اگر در پوست سر خود احساس درد می‌کنید از بستن مو به‌صورت دم اسبی یا هر روشی که باعث کشیده شدن موهایتان می‌شود خودداری کنید.

۲. پیشینه‌ی خانوادگی‌تان را بررسی کنید

از والدین‌تان بپرسید که آیا پیشینه‌ی ریزش مو در فامیل وجود دارد؟ رایج‌ترین علت ریزش مو در بزرگسالان مسائل ژنتیکی است. اما مجموعی از اختلالات هورمونی و ژنتیکی هم می‌توانند باعث ریزش مو در سنین نوجوانی شوند. تحقیقات نشان داده‌اند که ریزش مو می‌تواند از هریک از والدین به فرزندان -چه دختر و چه پسر- منتقل شود.

۳. ریزش بیش از حد موها را جدی بگیرید

ریزش حدود ۵۰ تا ۱۰۰ تار مو درطول روز کاملا طبیعی است. اما استرس و وقایعی مثل تصادف، بیماری و عمل جراحی می‌توانند باعث ریزش بیش‌ازحد موها شوند. معمولا ریزش بیش‌ازحد موها طی شش تا نه ماه به‌‌ حالت عادی برمی‌گردد، اما استرس مداوم می‌تواند باعث از دست دادن دائمی موها شود.

۴. موهایتان را نکَنید!

معممولا نوجوانان به‌طور ناخودآگاه با موهایشان بازی می‌کنند، آنها را می‌پیچانند یا می‌کِشند. در برخی موارد این کار می‌تواند یکی از علائم اختلال کندن موها (trichotillomania) باشد که افراد مبتلا به آن در حالت استرس یا حواس‌پرتی موهای خودشان را می‌کَنند. هرچند که این رفتاری ناخودآگاه است اما باعث کچلی موضعی در مبتلایان می‌شود. این اختلال معمولا بر اثر استرس ایجاد می‌شود. درصورتی که به این مشکل دچارید به مشاور یا متخصص مو و پوست سر (trichologist) مراجعه کنید.

۵. درمورد بیماری‌ها با پزشک خانوادگی یا متخصص پوست‌تان مشورت کنید

بیماری‌های بسیاری وجود دارند که می‌توانند باعث ریزش مو شوند. مشکلات هورمونی همچون دیابت کنترل‌نشده، بیماری تیروئید یا تخمدان‌های پلی‌کیستیک می‌توانند در روند رشد مو اختلال ایجاد کنند. مبتلایان سل پوستی (lupus) نیز گاها دچار ریزش مو می‌شوند.

اختلالات اشتها مثل کاهش اشتها (anorexia) یا خوردن بی‌رویه (bulimia) می‌توانند باعث کمبود پروتئین‌ها، ویتامین‌ها و مواد معدنی مهمی در بدن شوند که در رشد مو نقش دارند. نوجوانان گیاهخوار درصورتی که از منابع غیرگوشتی، پروتئین کافی دریافت نکنند دچار ریزش مو می‌شوند.

ورزشکاران بیشتر در خطر ریزش مو هستند، چرا که بیش از سایرین در معرض کم‌خونی ناشی از فقر آهن قرار دارند. کم‌خونی می‌تواند باعث ریزش مو شود.

یکی از عوامل ریزش سکه‌ای مو که معمولا با شکستگی و تخریب موها همراه است نوعی کرم حلقه‌‌ای پوست سر به نام (tinea capitis) است. بروز این پدیده چندان در نوجوانان رایج نیست اما امکان رخ دادن آن نیز وجود دارد. این بیماری بر اثر نوعی عفونت قارچی رخ می‌دهد و به وسیله‌ی داروهای خوراکی و شامپوهای مخصوص قابل درمان است.

۶. وجود نواحی گرد و کوچک کچلی رابررسی کنید

یک یا چند مورد از این نواحی می‌توانند نشان‌دهنده‌ی نوعی بیماری‌ پوستی به نام ریزش موی منطقه‌ای (alopecia areata) باشند که باعث از دست دادن موها می‌شود. ریزش موی منطقه‌ای یک بیماری خودایمنی است که در آن سیستم ایمنی خودتان فولیکول‌های مو را تخریب می‌کند. خوشبختانه این بیماری قابل درمان است و موها طی یک سال مجددا می‌رویند. اما این امکان نیز وجود دارد که بعضی از بیماران موهایشان را مجددا یا به‌صورت دائمی از دست بدهند.

اگر ریزش موی منطقه‌ای درمان نشود، می‌تواند به کچلی کامل یا از دست دادن تمام موهای بدن منجر شود، هرچند که این مورد بسیار نادر است. برای تشخیص صحیح به متخصص پوست مراجعه کنید تا با کمک آزمایشات ساده‌ای نظیر بررسی مو زیر میکروسکوپ یا بیوپسی پوستی بیماری را تأیید کند. این بیماری واگیردار نیست.

۷. درمورد داروهایی که مصرف می‌کنید با پزشک‌تان مشورت کنید

شیمی‌درمانی برای سرطان یکی از مواردی است که به عنوان عامل ریزش موها به‌خوبی شناخته شده است، اما بسیاری از داروها همچون داروهایی که برای درمان آکنه، اختلال دوقطبی و ADHD تجویز می‌شوند هم ریزش مو را به عنوان یکی از عوارض جانبی خود در فهرست دارند. قرص‌های لاغری که شامل آمفیتامین‌ها هستند نیز می‌توانند علت ریزش مو باشند. فهرست دقیقی از کلیه‌ی داروهای مصرفی‌تان را در اختیار پزشک‌ قرار بدهید تا ببینید که آیا این داروها می‌توانند علت مشکل شما باشند یا خیر.

بهبود مراقبت از موها

۱. از شامپوها و محصولات مخصوص به موهایتان استفاده کنید

ممکن است مواجهه با قفسه‌های محصولات مراقبت از مو در فروشگاه‌ها برای شما هم سخت باشد. اما خواندن برچسب‌ها و پیدا کردن شامپو و نرم‌‌کننده‌ای که مخصوص موی شما و سازگار با نوع آن باشد به زحمتش می‌ارزد. مثلا اگر موهایتان را رنگ می‌کنید از شامپوهای مخصوص موهای رنگ‌شده استفاده کنید. اگر موهای شما آغشته به مواد شیمایی هستند یا آسیب‌دیده‌اند بهتر است که از شامپوهای ۲در۱ (شامپویی که نرم‌کننده هم در خود داشته باشد) استفاده کنید. بعضی از متخصصان هم توصیه می‌کنند که از شامپوی بچه که دارای فورمولاسیون ملایم‌تری است، استفاده کنید. خیلی از شامپوها و نرم‌کننده‌ها با وجود تفاوت زیادی که در قیمت‌شان دارند، تأثیر مشابهی می‌گذارند. فکر نکنید که حتما باید مقدار زیادی پول خرج کنید تا بتوانید محصولی مناسب موهایتان به دست آورید.

در خرید محصولاتی که جلوگیری از ریزش مو یا رویش مجدد موها را تبلیغ می‌کنند محتاط باشید، چون هنوز روش علمی شناخته‌شده‌ای برای این موارد وجود ندارد. بنابراین با آرایشگر یا متخصص پوست و مو درمورد انتخاب محصولی که برای موی شما مناسب است مشورت کنید.

۲. برنامه‌ی مرتبی برای شست‌و‌شوی موهایتان داشته باشید

هر روز یا یک روز در میان موهایتان را با یک شامپوی ملایم و نرم‌کننده بشویید. ممکن است فکر کنید که شستن روزانه‌ی موها می‌تواند باعث سرعت بخشیدن به روند ریزش مو شود ولی درواقع اینطور نیست. هنگامی که فولیکول‌های مو با چربی یا آلودگی مسدود شده باشند، قادر به فعالیت درست نیستند. شست‌وشوی مرتب به بهبود سلامت فولیکول‌ها کمک می‌کند و از ریزش بی‌رویه‌ی موها جلوگیری می‌نماید.

درهنگام شست‌وشو به جای تمرکز بر ساقه‌ی موها، به پاک کردن پوست سر توجه کنید. شستن تنها ساقه‌ی مو، باعث خشک شدن آن و آسیب‌پذیری بیشتر دربرابر تخریب و ریزش می‌شود. بعد از هر بار شامپو زدن از نرم‌کننده استفاده کنید تا موها هیدراته و قوی شوند. برخلاف شامپو، هنگام استفاده از نرم‌کننده باید بر ساقه و نوک موها تمرکز کنید و از برخورد با پوست سر اجتناب نمایید. تماس نرم‌کننده با پوست سر می‌تواند باعث بسته شدن و تخریب فولیکول‌ها شود. بعد از حمام، از فشردن بیش از حد موها با حوله خودداری کنید چرا که این کار می‌تواند باعث شکستن و تخریب موها شود.

۳. از موهایتان دربرابر گرما محافظت کنید

حرارت ناشی از سشوار، دستگاه‌های فرکننده و اتوهای مو می‌تواند به مو آسیب بزند و باعث شکسته شدن و ریزش موها شود. از انجام تمامی کارهایی که به وسیله‌ی حرارت به موها آسیب می‌رساند خودداری کنید. بگذارید موهایتان به‌صورت طبیعی و در هوا خشک شوند و از مدل‌هایی که با خواب موی‌تان هماهنگ است استفاده کنید. ممکن است که در موقعیت‌های خاص بخواهید از روش‌های حرارتی برای حالت دادن به موهایتان استفاده کنید. در این صورت حتما از محصولات محفاظت‌کننده‌ی مو درمقابل حرارت استفاده کنید.

۴. از کشیدن موهایتان خودداری کنید

ریزش موی کششی بر اثر کشیده شدن تارهای مو درطول زمان به وجود می‌آید. از بستن مو با کش‌های محکم یا مدل‌های دیگری که فشار زیادی به موهایتان وارد می‌کنند خودداری کنید. وقتی موهایتان را شانه می‌کنید، حالت می‌دهید یا صاف می‌کنید مراقب باشید تا موها کشیده نشوند. از شانه‌های باریک استفاده کنید تا به‌آرامی همه‌ی گره‌ها و پیچ‌خوردگی‌های مو را باز کنید. از پوش دادن و به عقب شانه کردن موها خودداری کنید.

۵. وقتی موها خشک هستند آنها را حالت دهید

موی خیس درمقابل کشش آسیب‌پذیرتر است و زود می‌شکند. اگر می‌خواهید موهایتان را به هر روشی ببندید، صبر کنید تا کاملا خشک شوند.

۶. از برخورد موها با مواد شیمیایی تا حد ممکن جلوگیری کنید

اگر موهایتان را دائما رنگ می‌کنید یا در معرض مواد شیمیایی دیگری قرار می‌دهید ، باید بیشتر مراقب باشید. پروسه‌های شیمیایی مثل صاف کردن یا فر کردن موها می‌توانند باعث تضعیف یا تخریب فولیکول‌های مو شوند که به آسیب و ریزش موها منجر می‌شود. قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی موجود در آب استخر نیز در طولانی‌مدت تأثیر مشابهی دارد.

تا حد امکان سعی کنید که از برخورد مواد شیمیایی با موها جلوگیری کنید. وقتی به استخر می‌روید از کلاه شنا برای محافظت از موهایتان استفاده کنید. اگر مرتب شنا می‌کنید از محصولات مخصوص شناگران استفاده کنید تا رطوبت از دست‌رفته‌ی پوست سر و موهایتان را جبران کنید.

تغییر در سبک زندگی

۱. رژیم غذایی سالم و متعادلی را در پیش بگیرید

رژیم غذایی درست، ویتامین‌ها و مواد معدنی لازم برای داشتن موهایی سالم را در اختیار شما می‌گذارد. رژیم‌های نامتعادل، که گاهی در گیاهخواران و افرادی با اختلالات تغذیه‌ای دیده می‌شوند، معمولا منجر به ریزش مو می‌گردند. برای جلوگیری از این اتفاق، موارد زیر را در رژیم غذایی‌تان لحاظ کنید:

• آهن و روی: این مواد معدنی که در گوشت قرمز، دانه‌ی سویا و عدس وجود دارند به رشد فولیکول‌های مو کمک می‌کنند.
• پروتئین: گوشت، ماهی، لوبیا، مغزها و ماست، رشد و ترمیم سلول‌های مو را تحریک می‌کنند.
• اسید‌های چرب امگا ۳: ماهی‌های چرب نظیر سالمون به تقویت و درخشش موها کمک می‌کنند. از خواص دیگر این ماده می‌توان کمک به درمان افسردگی و بهبود سلامت قلب را نام برد.
• بیوتین: یکی از ویتامین‌های گروه B که در تخم‌مرغ یافت می‌شود و برای رشد سلامت همه‌ی سلول‌ها، از جمله مو لازم است.

۲. مکمل‌های ویتامین خوراکی را به برنامه‌ی غذایی‌ خود اضافه کنید

بعضی از ویتامین‌ها مانند ویتامین D به رشد مو کمک می‌کنند، اما معمولا از طریق مواد غذایی به بدن نمی‌رسند. مصرف مکمل‌های ویتامین D (حدود ۱۰۰۰ واحد در روز) می‌توانند به رشد موهای شما کمک کنند. روزانه مکمل‌های ویتامین‌های گروه B نظیر بیوتین، ویتامین E ، روی و منیزیوم را مصرف کنید تا مطمئن شوید که این ویتامین‌ها و مواد معدنی مهم به مقدار کافی در دسترس بدن‌تان قرار می‌گیرند.

هرچند که رابطه‌ی مستقیمی بین مکمل‌های ویتامین و جلوگیری ازریزش مو وجود ندارد اما مکمل‌ها در حفظ سلامت بدن و موهایتان به شما کمک می‌کنند.

۳. محرک‌های استرس را از زندگی‌تان حذف کنید

ریزش مو می‌تواند بر اثر استرس در درازمدت یا وقایعی ناگهانی مثل تصادف یا عمل جراحی شروع شود. شما در این موارد که تِلوژن افلوویوم (telogen effluvium) نامیده می‌شوند، ممکن است ۱٫۲ تا ۳٫۴ از موهایتان را از دست بدهید؛ و هنگامی که آنها را می‌شویید، شانه می‌کنید یا حتی به آنها دست می‌کشید، ببینید که موهایتان دسته‌دسته کنده می‌شوند. این رویداد معمولا موقت است و طی ۶ تا ۹ ماه به حالت قبل برمی‌گردد. اما اگر استرس شما قطع نشود ممکن است که این حالت جدی و شدید شود. معمولا بعد از قطع استرس، رشد مو به‌حالت عادی برمی‌گردد.

فعالیت‌هایی که استرس را رفع می‌کنند مانند یوگا، مدیتیشن یا دویدن را در پیش بگیرید. در برنامه‌ی روزانه‌تان برای کارهایی که از آنها لذت می‌برید وقت بگذارید و روی بازگرداندن آرامش به زندگی‌تان تمرکز کنید.

اگر احساس می‌کنید که نمی‌توانید استرس را مهار کنید، با روانپزشک یا مشاور صحبت کنید تا به شما کمک کند که از استرس رهایی یابید.

درمان دارویی

۱. از داروهای معمول (بدون نیاز به نسخه) استفاده کنید

داروهای معمولی مانند روگِین (Rogaine) درصورت مصرف مداوم اثربخشی خوبی دارند. اما کار این داروها جلوگیری از ریزش مو است ، نه رویش مجدد آن ؛ با این حال در برخی موارد رویش مجدد هم رخ می‌دهد که حاصل آن موهایی نازک‌تر و کوتاه‌تر از معمول هستند که با قطع دارو رویش آنها نیز کاهش خواهد یافت. درصورتی که باردار هستید یا قصد باردار شدن دارید، این دارو را مصرف نکنید.

۲. اگر علائم شدیدی مشاهده می‌کنید به متخصص پوست مراجعه کنید

متخصص می‌تواند به‌سرعت علت ریزش شدید مو در سنین پایین را تشخیص دهد. الگوی ریزش غیرعادی همچون ریزش در نواحی مختلف یا متمرکز در قسمتی خاص می‌توانند از نشانه‌های بیماری‌های جدی باشند. درد، خارش، قرمزی، پوسته‌پوسته شدن و هر تغییر غیر عادی دیگری باید به پزشک متخصص گزارش شود. همچنین درصورتی که ریزش مو با افزایش وزن، ضعف ماهیچه‌ها، احساس سرما یا خستگی زودرس همراه شود باید با پزشک مشورت کنید.

متخصص پوست، پیشینه‌ی پزشکی شما را بررسی می‌کند و با آزمایش روی مو و پوست سر شما علت ریزش موها را تشخیص می‌دهد. همچنین ممکن است که برای تشخیص بیماری از شما آزمایش خون بگیرد، موهای کنده‌شده را زیر میکروسکوپ آزمایش کند یا از آزمایش بیوپسی پوست سر استفاده کند.

۳. اطلاعات را صحیح و کامل در اختیار متخصص پوست قرار دهید.

متخصص پوست درهنگام معاینه از شما سؤالاتی می‌پرسد. آماده باشید تا این اطلاعات را در اختیار او بگذارید:

• آیا فقط موهای سرتان می‌ریزد یا در قسمت‌های دیگر بدن‌تان هم ریزش مو دارید؟
• آیا الگوی خاصی در ریزش مو تشخیص می‌دهید، مثلا خط موی‌تان عقب‌تر رفته یا موهایتان در مرکز سر کم‌پشت شده‌اند یا ریزش مو از کل نواحی سرتان به یک اندازه است؟
• آیا موهایتان را رنگ می‌کنید؟
• آیا موهایتان را سشوار می‌کشید؟ اگر بله، هر چند وقت یک بار؟
• از چه نوع شامپویی استفاده می‌کنید؟ از چه محصولات دیگری -مثلا ژل یا اسپری- روی موهایتان استفاده می‌کنید؟
• اخیرا بیماری یا تب بالا داشته‌اید؟
• آیا اخیرا تحت استرس غیر معمولی بوده‌اید؟
• آیا عاداتی عصبی مانند کندن موها یا مالیدن پوست سر دارید؟
• داروی خاصی مصرف می‌کنید؟

۴. اگر ریزش موی‌تان الگوی خاصی دارد از پزشک متخصص بخواهید تا دارویی برای ریزش موی‌ شما تجویز کند

متخصص پوست می‌تواند برای شما فیناسترید (با اسم تجاری propecia) تجویز کند. این دارو به‌صورت قرص عرضه می‌شود و باید روزانه مصرف شود. با این وجود هدف این دارو هم متوقف کردن ریزش موست و منجر به رویش مجدد موها نمی‌شود.

Propecia معمولا برای مردان تجویز می‌شود چرا که در زنان باردار، باعث نقص جنین خواهد شد.

۵. درصورت لزوم با پزشک‌تان درمورد تغییر داروها صحبت کنید

اگر ریزش موی شما به‌خاطر اثرات جانبی داروهای دیگری باشد که مصرف می‌کنید -مثلا آکنه یا ADHD – شاید پزشک شما بتواند با تغییر روش درمان، از ریزش موهایتان جلوگیری کند. هرگز به‌طور سرخود مصرف هیچ دارویی را متوقف نکنید. این کار می‌تواند باعث بدتر شدن مشکل شما شود. اگر مبتلا به بیماری‌هایی مانند دیابت یا اختلالات تیروئید هستید، درمان درست این بیماری‌ها باعث توقف یا کاهش ریزش موها خواهد شد.

۶. از کورتیکواستروئید برای درمان ریزش موی منطقه‌ای استفاده کنید

اگر متخصص پوست علت ریزش موی شما را ریزش موی منطقه‌ای تشخیص داد، درمورد کورتیکواستروئیدها با او مشورت کنید. این داروهای ضدالتهاب قوی با تأثیر بر سیستم ایمنی شما‌، ریزش موی منطقه‌ای را متوقف می‌کنند. ممکن است که متخصص پوست شما از یکی از سه راه زیر کورتیکواستروئید را برای‌تان تجویز کند:

• تزریق موضعی: تزریق مستقیم استروئید به محلی که ریزش مو در آن رخ داده است. اثرات جانبی آن شامل درد موقت و فرورفتگی موقت در پوست است که معمولا خودبه‌خود به‌حالت قبل برمی‌گردد.
• قرص: عوارض جانبی مصرف این دارو به‌صورت قرص شامل بالا رفتن فشار خون، افزایش وزن و پوکی استخوان است. به همین دلیل این قرص به‌ندرت برای درمان ریزش موی منطقه‌ای تجویز می‌شود و درصورت تجویز، تنها برای مدت کوتاهی مصرف خواهد شد.
• پماد موضعی: شما می‌توانید پمادها یا کِرم‌هایی را که حاوی استروئیدها هستند، مسقیما روی نواحی بدون مو بمالید. شدت و اثربخشی آنها کمتر از تزریق است و معمولا برای کودکان و نوجوانان تجویز می‌شود. همچنین متخصص پوست شما ممکن است که داروهای موضعی دیگری را برای نواحی پوست سر که دچار ریزش شده‌اند تجویز نماید.

قیمت کوکتل مزوتراپی : مزوتراپی چیست ؟

مزوتراپی از کلمه یونانی Meso به معنای میان و Therapeia به معنی درمان پزشکی می‌آید و یکی از عمل پزشکی زیبایی غیر جراحی است که طی آن داروهای هومیوپاتیک که معمولا توسط پزشکان طب جایگزین تجویز می‌گردد، وارد پوست می‌شود. این روش که تا حدودی تهاجمی است با تزریق زیر یا داخل جلدی مخلوطی از عصاره های گیاهی، مواد هومیوپاتیک، داروها، ویتامینها و سایر مواد حیاتی در مقادیر میکروسکوپی انجام می‌شود.

خرید مزوتراپی و تزریق آن برای هر مشکلی قابل انجام نیست و به زبان ساده می‌توان گفت این روش نوعی متد انتقال دارو است و بایستی با پرسازی بافت افتراق داده شود.

مزوتراپی یک روش درمانی جدید می‌باشد. در این روش دارو در قسمتهای مختلف پوست تزریق می‌شود. در واقع دارو به بجای اینکه از راه دهان خورده شود، مستقیماً به داخل پوست تزریق می‌شود. تزریق های متعدد توسط دستگاه مزوتراپی در فواصل منظم در پوست صورت می گیرد.

در حال حاضر از این روش برای درمان موارد زیر استفاده می‌شود:
نمونه های کاربرد مزوتراپی در زیبایی:

* کشیدن پوست صورت (لیفتینگ) و درمان افتادگی صورت
* رفع پف دور چشم و افتادگی پلک
*رفع تیرگ‍ی دور چشم
* درمان چاقی موضعی بدن، اندام و صورت
* درمان سلولیت و افتادگی پوست اندامها و صورت
* درمان ملاسما و لک حاملگی یا لک صورت
* درمان ریزش مو و تقویت موها
* درمان استریا(ترک خوردن پوست بدنبال حاملگی)
* رفع غبغب زیر چانه و گردن

مزوتراپی و جوان‌سازی پوست صورت و گردن (مزولیفت): کشیدن پوست صورت بدون جراحی

زمانی که پوست چروک می‌شود، در اصل زیر پوست خالی و پوست دچار شکستگی می‌شود. در این وضعیت استفاده از کرم‌ها و درمان‌های موضعی قادر به کم‌ کردن عمق چروک نیستند و فقط می‌توانند از ایجاد چروک‌های جدید جلوگیری کنند. برای رفع چروک‌های به ‌وجود ‌آمده نیاز به درمان‌های سریع و تهاجمی‌تری مانند اعمال جراحی است. در این مورد تزریق‌های مزوتراپی می‌توانند بسیار کمک‌کننده‌تر باشند.

جوان‌سازی پوست اولین مرحله برای رفع چین ‌و چروک و آسیب‌های پوستی است. برای درمان باید بتوان تا حدی چروک‌ها را پر کرد، برای همین از مزوتراپی‌ در کنار سایر روش‌ها مانند میکرودرم ابرژین (لایه‌برداری مکانیکی ظریف) و بوتاکس استفاده می‌شود. درمان‌های ترکیبی در رفع چروک‌ها و آسیب‌های پوستی نتیجه مطلوب‌تری خواهند داشت. به طور مثال برای فردی که به دلیل آکنه، پوستی نا‌صاف و پر از فرو‌رفتگی دارد، ابتدا از روش میکرودرم ابرژین استفاده می‌شود و بعد از لایه‌برداری با تزریق دارو در مزودرم (لایه میانی پوست) مزوتراپی انجام می‌شود. مزوتراپی باعث آغاز فعل و انفعالاتی مانند تولید مثل سلول‌ها در پوست می‌شود و به این شکل سلول‌های جدید تولید شده، سلول‌های قدیمی‌ به صورت لایه‌ای مرده با روش میکرودرم ابرژین برداشته می‌شوند.

برای درمان چروک‌های پیشانی و کنار چشم‌ها (مناطقی که حرکت عضلانی ضروری نیست) می‌توان از بوتاکس استفاده کرد تا از پیشرفت چروک‌ها جلوگیری شود و بعد با مزوتراپی به کشیدگی پوست و رفع چین ‌و چروک‌ها کمک کرد.

برخی از دارو‌هایی که به وسیله تزریق در مزوتراپی وارد پوست می‌شوند عبارتند‌ از: انواع آمینواسید‌ها، ویتامین‌ها (به ‌طور مثال ویتامین C برای روشن شدن پوست)، آنتی‌اکسیدان‌های ضد پیری و اسید هیالورونیک.

قیمت کوکتل مزوتراپی : مقایسه با لیفتینگ

جلوی پیری و کهولت سن را با هیچ روشی نمی‌توان گرفت، برای همین افرادی که لیفتینگ جراحی صورت انجام داده‌اند بعد از مدتی دوباره دچار افتادگی پوست می‌شوند و چون یک‌بار پوست صورت آن‌ها کشیده شده است، نمی‌توانند برای بار دوم از این روش استفاده کنند، در حالی‌ که در مزوتراپی چنین محدودیتی وجود ندارد. در ضمن در لیفتینگ جای بخیه‌ها به زیبایی فرد لطمه می‌زند.

مزوتراپیست‌ها می‌گویند معمولاً در جوان‌سازی ‌پوست اولین نشانه یعنی نرم و روشن شدن پوست بعد از اولین تزریق مشاهده می‌شود. (مشاهده تغییرات از جلسه سوم)

مزوتراپی و چاقی موضعی صورت: ‌پف زیر چشم و غبغب زیر چانه

در بسیاری از موارد فقط با استفاده از کرم‌ها نمی‌توان به ‌طور کامل پف زیر چشم‌ها را از بین برد، در این موارد در مزوتراپی می‌توان با تزریق دارو‌هایی که برای لاغری موضعی بدن استفاده می‌شود، البته با دوز کمتر و در نقاط خاص، پف‌ها و حتی غبغب‌ را در چهار، پنج جلسه برطرف کرد. سوزنی که در این موارد استفاده می‌شود بسیار ظریف است و عمق تزریق بیشتر از دو تا چهار میلی‌متر نیست.

مزوتراپی: درمان تیرگی دور چشم: Eye Circle

متخصصان می‌گویند تیرگی دور چشم دلیل بروز بیماری نیست بلکه در اغلب موارد، یک عامل ارثی و ژنتیکی در بروز آن نقش دارد. دکتر علوی، متخصص ژنتیک در این خصوص می‌گوید: «تیرگی دور چشم معمولاً به بیماری جسمی خاصی مرتبط نیست، بلکه عوامل آناتومیک با منشأ ارثی و ژنتیکی منجر به بروز تیرگی دور چشم می‌شود. او با اشاره به این‌که در افراد دچار تیرگی دور چشم، پوست دور چشم تیره‌تر به نظر می‌رسد، می‌افزاید: «این امر به دلیل آن است که پلک‌ها پوست نازکی دارند و حاوی مقدار کمی بافت چربی هستند؛ خونی که از داخل وریدهای بزرگ نزدیک این بخش پوست دور چشم می‌گذرد، باعث می‌شود پوست این ناحیه سیاه مایل به آبی به نظر برسد. »

خستگی و رنگ‌پریدگی علت بروز تیرگی چشم موقتی است این مشکل در برخی زنان، طی دوران قاعدگی و در پایان دوران بارداری تشدید می‌شود. افزایش سن نیز دلیل دیگری برای بروز تیرگی دور چشم است.

مزوتراپی و چاقی موضعی بدن (مزولیپو): شکم، پهلو ها، ران، باسن، بازو

یکی از مهم‌ترین مسائل در درمان چربی‌های موضعی به وسیله مزوتراپی عمق درمان (تزریق) است. در مزوتراپی برای درمان چاقی موضعی از دارو‌هایی استفاده می‌شود که علاوه بر افزایش گردش خون در آن منطقه باعث سوخت ‌و ‌ساز بیشتر و اصطلاحاً آب شدن چربی‌ها و دفع آن‌ها نیز می‌شود. نکته حائز اهمیت در این روش عدم استفاده از دارو‌های هورمونی و نیز جلوگیری از شل‌شدگی و افتادگی پوست است، زیرا مزوتراپی علاوه بر از بین بردن چربی‌ها پوست را نیز محکم و سفت می‌کند.

چند توصیه

* بعد از مزوتراپی حتماً از ورزش‌های موضعی، حتی در حد ماساژ استفاده کنید.
* رژیم حاوی پروتئین را رعایت کنید.
* از پوشیدن شلوار تنگ بپرهیزید زیرا تجمع دارو در یک قسمت و عدم پخش آن در بدن می‌تواند باعث دردناک شدن ناحیه مورد تزریق شود.
* حد‌اقل در روز ۶ لیوان آب بنوشید. این کار به دفع مواد حاصل از سوختن چربی‌هایتان کمک می‌کند.
* قبل از جلسات درمانی از مصرف محرک‌ها مانند کافئین پرهیز کنید.

قیمت کوکتل مزوتراپی :مقایسه با لیپو‌ساکشن

* هزینه کمتر
* استفاده از دوز دارویی پایین
* عدم نیاز به بیهوشی و خطرات عمل جراحی
* عدم وجود دوره نقاهت بعد از عمل
* در مزوتراپی به جای برداشتن چربی، متابولیسم بدن و سلول‌ها تحریک می‌شوند و بدن به ‌طور طبیعی برای از بین بردن چربی‌ها شروع به فعالیت می‌کند. (مشاهده تغییرات از جلسه دوم یا سوم شروع می‌شود.)

برای سفارش کوکتل های مزوتراپی با ما تماس بگیرید:

۰۹۱۹۷۷۰۴۹۰۵

www.mypoost.net