این مواد بتدریج در بدن تجزیه شده و جذب بدن می‌شوند و معمولاً از جنس مولکول‌های خود بدن هستند .در ابتدا شایعترین فیلر قابل جذب کلاژن بود که از حیوانات گرفته می‌شد اما
بعدها کلاژن انسانی هم استفاده شد. علت آنکه مدتی بعد کلاژن جای خود را به فیلر قابل جذب دیگری به نام اسیدهیالورونیک Hyaluronic acidداد و خود بتدریج از رواج افتاد سه
مسئله بود: کلاژن در ۱%واکنش‌های حساسیتی شدیدی داد و نیاز به تست کردن داشت (مثل تست پنی سیلین) اما در هیالورونیک اسید عوارض حساسیتی بسیار بسیار نادر است
۱۰۰۰۰/۱ طول مدت ماندگاری کلاژن در بهترین حالت ۶ماه بود اما ترکیبات معروف هیالورونیک اسید مانند ژوویدرم یا پرنسس حدود یکسال ماندگاری دارد.
در کلاژن هر میلی متر مکعب از ژل یک میلی متر مکعب حجم ایجاد می‌کرد اما در هیالورونیک اسید به علت قابلیت جذب آب زیادی که وجود دارد هر میلی متر مکعب ژل چندین
میلی متر حجم ایجاد می‌کند یعنی با مقدار کمتری هیالورونیک اسید حجم بیشتری پر می‌شود سپس نتیجه چشمگیر تر و درمان ارزانتر است.
فیلرهای دیر جذب
مثل رادیس RadiesseوCaptique که اولی ساختمانی شبیه استخوان دارد و دومی از ترکیبات اسید لاکتیک است. هردوی این فیلرها باعث تحریک کلاژنسازی می‌شوند و پس از
مدتی اثرات خود را نشان می‌دهند و معمولاً طول اثری حدود ۵/۱سال دارند. اشکال هردوی این مواد آن است که می‌تواند ایجاد گلوله های زیر پوستی کنند.
فیلرهای غیر قابل جذب
که معمولاً حاوی ترکیبات آکریلیک هستند مثل آرتکل،آکوآمید . این ترکیبات اگرچه در بعضی از انواع تائید سازمان دارویی آمریکا را هم دارند اما باز هم به علت آنکه پتانسیل گلوله شدن
دارند و نمی‌توان آنها را در خود پوست تزریق کرد کم مصرف تر از فیلرهای قابل جذب هستند .
باید توجه داشت که تقریباً تمامی عوارضی که از ژل‌ها می‌شنوید در حقیقت مربوط به ژل پاژ ساخت کشور اوکراین بوده که ارزانترین ژل تاریخ است.
چون قیمت هر میلی لیتر آن بین۳۰۰-۱۰۰۰تومان بوده و از نوع ترکیبات آکریلیک صنعتی است که متاسفانه عوارضی چون جابجایی،تورم ،گلوله شدن و عفونتهای فاجعه انگیز دارد و
مصرف آن از سال ۸۳ توسط وزارت بهداشت منع شده است اما متاسفانه هنوزهم گهگاه بیمارانی دیده می‌شوند که توسط این ژل همین اواخر درمان شده‌اند .
درظرف چند سال گذشته، فیلرها یا پر کننده‌های (ژل‌ها) قابل جذب جای فیلرهای غیرقابل جذب و طولانی اثر را گرفتند و تبدیل به حاکم عرصه زیبایی شد ه‌اند.
محل کاربرد ترکیبات مختلف اسید هیالورونیک شامل ۳ دسته هستند:
پرکردن چین ها
بزرگ کردن نواحی مختلف صورت مانند لب و برجسته کردن گونه وپرکردن نواقص صورت
پرکردن چین هاجهت جوان سازی و شاداب سازی پوست
به طور معمول تزریق ترکیبات مختلف هیالورونیک اسید به صورت سرپایی با بی حسی موضعی از طریق مالیدن پماد بی حس کننده، یاتزریق لیدوکائین انجام می‌شود. مقدار فیلر تزریق
شده و سطحی یا عمقی تزریق شدن آن، بستگی به عمق و محل چین موردنظر دارد. ترکیبات هیالورونیک اسید به علت جذب آب زیاد در اطراف خود و افزایش حجم حاصل از این امر
نیاز، به حجم کمتری از فیلر برای تصحیح چین‌ها و فرورفتگی‌ها دارد.
عوارض ناشی از تزریق هیالورونیک اسید بسیار نادر بوده و واکنش‌های حساسیتی به آن کمتر از ۱۰۰۰۰ / ۱دیده می‌شود.علت آن است که ساختمان این مولکول میان تمام مهره داران
یکسان است.
تورم محل تزریق اندک بوده و تنها دربعضی موارد، کبودی محل تزریق دیده می‌شود که ظرف مدت کوتاهی هم از بین می‌رود. طول مدت ماندگاری این ترکیبات بسته به غلظت دارو و
بزرگی مولکول، درنسل‌های جدید حدود ۹ تا ۱۲ ماه است.
نکته مهم درموردتزریق ترکیبات هیالورونیک اسید، آن است که این ترکیبات به هیچ وجه اثر مضری بربافت ندارند و حتی برعکس به طور تجربی مشاهده شده که معمولا پس از جذب
فیلر هم چین به شدت اولیه عود نمی‌کند، بلکه به علت کلاژن سازی ایجاد شده درمحل، معمولا در تزریقات بعدی نتیجه بهتر و بهتر هم می‌شود.(تقریبا ۲۰ تا۳۰ درصد از ژل دربافت
کلاژن سازی کرده وباعث بهترشدن وضعیت محل در تزریقات متعدد بعدی می‌شود.)